Zachter en sterker

Lisanne studeert haptotherapie. Toen ze vertelde dat ze een burn-out had en EMDR therapie ging doen, reageerden haar medestudenten geschokt. Zij hadden het idee dat dit alleen voor zeer ernstige traumatische gevallen was. Zo dacht Lisanne er niet over.

“Ik liep al twee jaar bij een osteopaat vanwege drie hernia’s en een aangeboren spierafwijking. Hij zei dat het wellicht goed was dat ik naar de psychische oorzaken van mijn klachten zou gaan kijken. Toen ik daarna de brochure van een psycholoog las, herkende ik de symptomen. Mijn lijf schiet op slot wanneer iemand iets zegt dat mij triggert. Dat gebeurt vooral wanneer ik het gevoel heb dat ik niet gehoord word of dat iemand zegt ‘ wacht maar even’. Ik reageer daar altijd zo sterk op. Dat heeft voor mijn gevoel niets te maken met de situatie zelf maar met andere, dieper liggende, emoties. Ik heb nooit geleerd om ruzie te maken, ik houd altijd alles binnen. Ook naar mijn vriend toe. Ik kan mijn ware emoties en gedachten heel goed voor mezelf houden.

Ik ben de oudste van drie kinderen. Mijn moeder heeft rechten gestudeerd, is hartstikke slim en is thuis gebleven om voor ons te zorgen. Mijn vader had een eigen zaak en was altijd aan het werk. Op mijn achttiende verkocht hij de zaak en toen heb ik hem pas eigenlijk leren kennen. Toen ik 9 was, kreeg ik een ski ongeluk en heb ik in mijn eentje in het ziekenhuis in Duitsland gelegen. Daardoor ben ik bang geworden om de controle te verliezen. Ik denk dat hier het begin ligt van mijn latere klachten.

De reden waarom ik voor EMDR heb gekozen is dat mijn lijf op een gegeven moment helemaal vast zat. Ik had vooral last van de hernia in mijn nek. Ik heb die psycholoog gemaild en geschreven dat ik wist dat er emotionele redenen voor mijn klachten waren. Ik zat toen zo vast dat ik helemaal niets meer kon en ik heb drie weken plat gelegen. Hij is toen naar mijn huis gekomen. De intake vond ik heel fijn. Dat komt ook omdat hij een directe, professionele aanpak heeft. Hij blijft niet hangen in de emoties maar werkt richting de oplossing toe. Ik kon toen ook al benoemen wat volgens mij de oorzaken van mijn klachten waren.

Ik heb drie EMDR behandelingen gehad. We zijn begonnen met het beeld van het ski ongeluk en het gevoel daarbij was het verlies van controle en weten dat het mis gaat. Ik moest aangeven wat mijn stressniveau was met een cijfer tussen 0 en 10. Ik was niet verrast door de beelden die boven kwamen. Wel door de constatering dat sommige gebeurtenissen en gevoelens zo lang doorwerken. Omdat je niet weet wat je te wachten staat, ging de eerste keer in een grote stroom voorbij. Het was heel heftig maar ik heb ook heel veel verwerkt. Daarna was ik doodmoe en heb ik heel veel geslapen. Dat was prettig want daarvoor sliep ik slecht en had ik last van nachtmerries. Zo erg dat ik vaak badend in het zweet wakker werd.

Na twee maanden voelde ik dat er nog wat zat en toen heb ik nog een behandeling gehad. Ik wist dat dit om het ‘diepste’ ging. Ik merkte dat ik sommige dingen niet aan mezelf toe wilde geven. Ik ambieer bijvoorbeeld geen carrière en ben het gelukkigste met mijn vriend en mijn katten en zou graag een gezin willen hebben. Ik wil straks een praktijk beginnen waarmee ik mensen kan helpen om hun lichaam en geest in balans te brengen. Die laatste behandeling heeft me geholpen om dit deel van mezelf ook te omarmen. Ik mag van mezelf mezelf zijn.

Na die laatste behandeling zagen mensen echt een verschil. Ik voelde me rustig en sterker in mijn eigen lijf. Mijn vriend zei: ‘je ziet er heel zacht uit.’ Ik lachte en zei; ‘wat mooi, ik voel me heel sterk.”